Anadolu şehirlerinin “Göç” “Muhacir” “İskan” gibi kavramlarla tanışması XIX. Yüzyıla kadar iner. Balkan unsurlarının bağımsızlıklrına kavuşmak için giiştikleri yoğun mücadeleller ve bu çerçevede düşman olarak gördükleri Müslümanlara yönelik uyguladıkları şiddet politikaları Rumeli’den Anadolu’ya muhaceratı başlatan en önemli sebepler olarak görülmektedir. Çoğu zaman tek taraflı olan göç olgusu Balkan savaşları, I. Dünya savaşı ve nihayet Milli Mücadele dönemi sonlarında Anadolu’da yaşayan gayrimüslimlerin buraları terk etmeleriyle beraber yeni bir şekil almıştır. Türkiye Cumhuriyeti’nin temellerinin atıldığı Lozan Antlaşması, düzensiz olarak devam eden göçleri uluslar arası zemine taşımıştır. Böylelikle geçmişte herhangi bir kurala bağlı olmadan yaşanan göçler nedeniyle acılar çeken maddi kayıplara uğrayan göçmenlerin hakları ile ilgili devletlerin güvencesi altına alınmıştır.