Bugün canını yakan, seni başarısız ve eksik hissettiren hiçbir şey senin suçun değildi. Kim olman ve nasıl yaşaman gerektiği ailen, toplum ve sistem tarafından sana dayatılandı. Sevilmek, onaylanmak, değerli olduğunu hissetmek için hep bir şeyler yapmak zorunda kaldın. Doğru, yanlış, iyi, kötü, güzel, çirkin, günah, sevap, ayıp, utanç, başarı, güç ve daha nice kavramla kuşatıldı yaşamın. 

Neye göre, kime göre? 

Yüreğinin sesini duyuyorum, arayışını biliyorum. Yüreğimi, ruhumu sonuna kadar açtım sana. 

Senin kendi gerçeğini cesaretle yaşaman için, bende olanı önüne serip, gideceğim

(Tanıtım Bülteninden)