Düşürdüler bizi tozlu yollara 

Omuzda parlıyor uzun şilfeler 

Aşırdılar bizi karlı dağlara 

Kâh konduk kâh göçtük yollardan 

Bilip bilmediğimiz garip illerden 

Kerbelâ yolundan şu düz çöllerden 

Düşürdüler bizi gurbet ellere 

Bölük bölük oldu yüklendi göçler

Atlandı ihtiyarlar yayandı gençler 

Başımıza geldi gördüğüm düşler 

Bizden sonra bir nam kalsın dillere 

Oradan yükledik geldik Culab`a 

Seksen dört bin erdir gelmez hesaba 

Deve koyun çoktur insan kalaba 

Susuz hayvan inileşir göllere 

 

Dedemoğlu der ki aşkın bağından 

Aşırdılar bizi Yozgat dağından 

Anadolu Sivas şehri sağından 

Düşürdüler bizi şu düz çöllere.” 

Barak Ozanı Dedemoğlu

(Tanıtım Bülteninden)