Afganistan'da babası 2007'de Taliban tarafından öldürülen ve canını kurtarmak için İngiltere'ye gelen Kamran Safi adlı Afgan genci, yaşadıklarını çizgi film yaptı. Filmiyle milyonlarca kişiye ulaşan Kamran, BBC muhabiri Mark Lobel'e konuştu.
Hayatını değiştiren olayı anlatmasını istediğimde, 17 yaşındaki Kamran'ın yüzündeki gülümseme birden kayboldu. İlk başta anlatmaya çok istekli değildi.
"Çok uzun zaman önce herşeyi unutmaya çalıştım. Gözlerime bakın. Dün gece hiç uyumadım." dedi. Sonra konuşmaya başladı.
2007'de Celalabad'daki evlerinde, babasının kaçırıldığı gün, annesiyle birlikte nasıl çaresizce oturup haber beklediklerini anlattı: "Aniden bir siren sesi duyuldu. Bir araba geldi. Taliban militanları, babasının bir battaniyeye sarılı cesedini atıp hızla uzaklaştılar." Kamran'a göre, ikinci el lüks araba satan babası, Taliban'a haraç vermeyi reddetmişti.
Taliban haraç alamayınca babasını alıp götürmüştü. O zaman 13 yaşında olan Kamran, "Çılgına döndüm. Ağlıyordum, ağlıyordum, hep ağlıyordum" diyor; "Birkaç gün sonra annemi aradılar. Beni de öldüreceklerini söylediler. Çünkü babamım parası bana kalacaktı. Kalmak istedim. Ama annem 'git' dedi" Sınırı aşıp, Pakistan'ın kuzey batısında, aşiretlerin denetiminde olan bir eve sığınan Kamran, burada kendisine kötü davranıldığını ve dövüldüğünü söylüyor. Annesi, Kamran'ı kaçırması için birilerine para vermiş.
Türkiye'den Yunanistan'a kaçtı
Ertesi yıl önce Türkiye'ye, sonra Yunanistan, İtalya ve Fransa'ya gitmiş. Dondurucu soğukta kamyonların arkasında, "yabancıların" arabasında yaptığı zorlu yolculukların ardından İngiltere'ye gelmiş. Annesinin ve diğer aile üyelerinin izini kaybetmiş. Hiçbir şeysiz ortada kalmış. Sığınma başvurusu reddedilmesine karşın, İngiliz yetkililer, Kamran'a 18 yaşına kadar burada kalabileceklerini söylemiş ve diğer çocuklarınki gibi haklar tanımış. İngilizce öğretilmiş ve Dan Richards'ın çizgi film stüdyosuna gönderilmiş. Richards, "İran, Afganistan, Irak ve Filistin'den 30 gencin yaşadıklarını anlatacakları bir projeye başladık. İlk Kamran anlatacaktı. Kalabalığın önüne çıktı ve 2 dakika içinde hikayesini anlattı. O kadar güçlü bir hikayeydi ki bu sesi başkalarının da duyması gerekir diye düşündüm." diyor. Kamran gruptan ayrılmış ve Dan Richards'ın yardımıyla kendi hikayesini çizmiş ve seslendirmiş.