Saat tamircileri Teknolojiye Yeniliyor

Mesleğinin son demine gelen asırlık saat tamircisi Ahmet Nedret Altınsoy, (82) açıklamasında, babasının 1900'lü yıllardan önce İstanbul'da medresede eğitim gördüğünü bildirdi.

Babasının medrese eğitimi sırasında saat tamircisiyle arkadaşlık kurduğunu belirten Altınsoy, ailenin mesleğe ilk adım atışının da bu şekilde başladığını kaydetti.

Babasının tanıştığı arkadaşından saat tamirciliğini öğrendikten sonra Tekirdağ'a döndüğünde saatçi dükkanı açtığını ifade eden Altınsoy, şöyle konuştu:

''Babam yaşlandıktan sonra, 1946 yılında saatçi dükkanını ağabeyimle bana bıraktı. Ağabeyimle ortaklığımız 44 yıl devam etti. Ağabeyimde yaşlanınca payını verdim ve bu işi tek başıma sürdürdüm. Oğlum da saatçi olmaya çok meraklıydı. İlkokuldan sonra onuda yanıma aldım ve yetiştirdim. Bende yaşlanınca dükkanımı ona bıraktım. Şu anda hala dükkanı Oğlum Hüseyin işletiyor. Kısacası babadan oğula saat tamirciliği yaparak bir asırdan fazla zaman geçirdik.''

''BU MESLEK ARTIK BİTTİ''

Saat tamirciliği mesleğinin artık bittiğine değinen Altınsoy, konuşmasını şöyle sürdürdü:

''Saatler mekanikten dijitale döndüğü için saat tamirciliği artık bitti. Çünkü tamir masrafı saatin değerinden daha fazla tutuyor. 60 yıl bu işi yaptım ve oğlumda hala yapıyor ama bu meslek daha fazla ne yazık ki devam etmez.''

Altınsoy'un oğlu Hüseyin Nusret Altınsoy da, 55 yaşında olduğunu ve 44 yıldır saatçilik yaptığını ifade etti.

İlkokulu bitirdikten sonra babasının yanında çalışmaya başladığını belirten Oğul Altınsoy, ''Önceden 24 saat çalışırdık. Çok yoğunduk, ama şuanda tamir yok. Yine de eski saat kullanan koleksiyoncuların saatlerini tamir ediyorum. Ancak bunu keyfi, sevdiğim için yapıyorum'' diye konuştu.

''DÜKKANIMIZ YUNAN İŞGALİ SIRASINDA YAKILDI''

Hüseyin Nusret Altınsoy, şimdiki işlettikleri dükkanlarının Yunan işgali sırasında yakılarak tamamen harab olduğunu büyük babasından öğrendiğini belirterek, şunları kaydetti:

''İlk gözağrımız olan bu dükkan Yunan işgali sırasında yakılmış ve tamamen harab olmuş. O zamanda dükkanda bulunan değerli bir çok saat benzeri eşyamızı da kaybetmişiz. O acılı yıllara rağmen mesleği bırakmadan bugünlere kadar geldik. Ancak benden sonra artık bu mesleği yürütecek hiç kimse yok. Hergün yenilenen teknolijik gelişmeler saat tamirciliğini de bitirme noktasına getirdi.''