İkisinin de ortak özellikleri,” belediyecilik anlayışı halka ve hakka odaklı, temelinde hizmet olan bir çaba gerektiren ulvi meslek” hedefine dayanıyor.
Krizi Fırsata Çevirmeyi İyi Biliyorlar. Her iki belediye başkanı da özellikle Koronavirüs dönemini en başarılı yöneten başkan oldular. Tek tek evleri dolaştılar, maske dağıttılar. Bununla da yetinmeyip atölye oluşturup maske imal etmek için bizzat dikiş makinesinin başına geçtiler.
Büyükşehir belediye başkanı evinde keyif yaparken onlar halkın evlerinde olmasını fırsat bilip, yol ve kaldırım yaptılar, ilçelerinin eksikliklerini tamamladılar. Büyükşehir belediye başkanı evinde otururken, onlar halka hizmet için sabahtan akşama kadar sokakta halkın sorunlarını dinlediler. Büyükşehir belediye başkanı sabahın 6’sından itibaren cami cami gezerken, onlar sabahın altısında kalkıp, halkın sorunlarını dinleyip, yağmur, çamur demeden, bazen yalın ayak girilemeyen yerlere girip hizmet götürdüler.
Büyükşehir belediye başkanı Tekirdağlı olmasına rağmen şehrinin takımına sahip çıkmazken, onlar takımları zirveye taşıdılar. (Üstelik Cüneyt Yüksel ilçe belediye başkanı olmasına rağmen, Tekirdağspor için vekiliyle başkanıyla mücadele etti.
Büyükşehir belediye başkanı makamında torunlarıyla otururken onlar beton düzeltme makinesinin üzerinde yol yapım çalışmalarına katıldı. Büyükşehir belediye başkanı 3-5 kilometre yol yapıp, bunu da devasa resimleriyle icraat gibi gösterip, yaptığı hizmet az görülmesin diye yapılan asfaltı metrekare olarak yazdırırken, bu başkanlar on binlerce kilometre asfalt yapıp şov yapmadı.
Halktan büyükşehir belediye başkanına güzel bir mesaj; Büyükşehirde artık (BAYRAK) yarıya indi. Şimdi (YÜKSEL)ME VAKTİDİR. Bu (YÜKSEL)’ler işi biliyor.
