Yaz sıcağı başlamamıştı. 

Baharın yeşillendirdiği yaştaydık. 

Önceleri iki iyi arkadaştık. 

Bir tutam sevinç bulsak birimiz, Orta yerinden bölüp paylaşırdık ikimiz. 

Sahil boyları, deniz kenarı uçurumlar, Yalnızlık için elverişli değildi. 

O zamanlar biz sadece “biz”den ibarettik ki Görmesek bir gün olsun birbirimizi Kimsesizliğimiz ağlardı o tenha boşlukta. 

Oyun sanırdık kaybederken Karanlıkta körebe ya da saklambaç gibi.

(Tanıtım Bülteninden)