Bitirmek istiyorum aslında bir zamanlar senle yürürken bitmesini istemediğim bu yolları. Çünkü artık tek başına olmuyor. Mesela, sen varsın gibi yürüyemiyorum o yolları. İnsanlar meczup diyorlar bana… Onlar ne bilsin ki; sen varmışsın gibi sağıma soluma gülümseyip ve yine sen varmışsın gibi rüzgârı kucakladığımı. Oysa sen hep varsın içimde bir yerlerde, kaybettiğim. Ah, seni bir bulsam; yakanı tutup, bırakmayacağım hiç! Sonra bana meczup diyenlere ispatlayacağım varlığını. ‘Burada işte!’ diyeceğim. Bulamıyorum ki seni be kadın! Gel demiyorum sana ama bekliyorum işte, bir umut… Şimdi gitmem gerekli sevgilim, etraf çok soğuk olmaya başladı, üstelik evdeki yalnızlığım beni bekler. Şimdi o da bırakırsa beni, hepten kaybolurum. Zaten yalnızlığın notasını zor buldum…

Hangi acısın bilemedim ki? Unutmak kadar ağırsın… 

(Tanıtım Bülteninden)